Kaartjes is aandacht

Laat ik voorop stellen dat ik dol ben op sociale media. Whatsapp, instagram en facebook. Ik heb hier toch wel een verslaving in ontwikkeld. Ik heb op deze manier erg dierbare mensen leren kennen en ik spreek mensen die ik anders al lang uit het ook zou zijn verloren. Maar de gewone, ouderwetse post is ook belangrijk! Een tijdje geleden was ik tijdelijk (en gepland) uitgeschakeld. Over het hoe en waarom gaat dit stukje niet, maar het gaat over de mensen om me heen.De visite, die soms best ver moesten reizen om me even te zien. De bloemen, de met zorg uitgezochte boeken, de andere attenties die ik kreeg. En niet in de laatste plaats alle kaarten. Het waren er veel en soms uit onverwachte hoek. Ik heb genoten van de post! De kaartjes hebben ook erg lang gehangen in onze woonkamer. Sommigen meer dan 100 dagen maar gisteren heb ik alles weggehaald. Niet omdat ik 100% hersteld ben, maar omdat ik verder wil. Ik heb dus alle kaarten weer in mijn handen gehad en ik zie dat de meesten met zorg zijn uitgekozen voor mij. Zo waren er heel veel kaartjes met honden erop en ook een aantal kaartjes speciaal voor mij gemaakt. Ook veel standaard kaartjes hoor, maar die vond ik ook lief, een enkel kaartjes van mensen van wie ik het niet verwacht had heeft me natte ogen bezorgd. Iedereen heeft toch die moeite gedaan. Kaartje uitzoeken/kopen/maken. Adres opzoeken, postzegels kopen, naar de brievenbus om te posten.. Bij iedereen zat ik even in het hoofd, of je nu een handgeschreven kaart gestuurd hebt of via een online aanbieder. en daar ben ik dankbaar voor. Dat heeft me zo ontzettend goed gedaan!!! dank jullie wel lieve mensen. Dank voor jullie aandacht. Ik ga proberen de aandacht terug te geven.