Mens, durf te leven.........

Weet je, ik gun niemand, helemaal NIEMAND een ernstige ziekte. Maar de levenslessen die je daar gratis bij krijgt, gun ik iedereen. Ik vind dat ik veel geleerd heb de afgelopen 3 jaar, en nog steeds eigenlijk leer.

Het is nu bijna 3 jaar geleden dat ik kanker had.  Ik besef heel goed dat ik geluk gehad heb. Alleen maar 2x een fatsoenlijke buikoperatie, maar geen bestralingen of chemo of zo.
Ondervind ik nog dagelijks last van mijn kanker? Ehm, eigenlijk moeilijke vraag.
Ik slik hormoontabletten omdat  ik geen eierstokken heb. Ik ben niet meer ongesteld.
(toch nog voordelen dus) en nog wel een paar kleine dingen. Maar "last" ???

Maar die levenslessen.
Ik weet gewoon nu dat er geen zekerheden zijn.
Een vriendin van mij, zij heeft deze lessen ook gehad, heeft haar goede baan opgezegd om eindelijk haar droom waar te maken. Ze wordt lerares! Goed he? Eerst een paar jaar studie en dan eindelijk haar droom. Ze vond het in eerste instantie erg moeilijk om ontslag te nemen. Want je weet wat je laat gaan. Maar ze weet ook dat echte zekerheden niet bestaan. Je moet NU leven!
En dan zie ik andere mensen ploeteren en ploeteren om krampachtig hun zekerheden vast te houden. En maar werken, en maar sparen en maar weer werken. Waar is het grote genieten gebleven? Dan vraag ik me wel eens af, WAT HEB JE AAN DAT GEWERK!.
Ja, ik snap ook heus wel dat het ontzettend lekker is om veel geld te verdienen, maar stel dat je morgen ziek wordt? Dan heb je niets aan dat geld. Dan mag je alleen hopen dat je doctoren goed zijn opgeleid en passie voor hun vak hebben.

Ik heb 3 jr geleden dus een paar keer in het ziekenhuis gelegen.
In Deventer en in het AMC (Amsterdam). In het AMC heb ik me wel eenzaam gevoeld.
Ik had met Gait  afgesproken dat hij niet elke dag zou komen. De kinderen waren natuurlijk nog een stuk kleiner en hun leven moest zoveel mogelijk normaal blijven draaien.
Toen ik eenmaal van de morfine af was, ben ik erachter gekomen dat een dag toch wel lang kan zijn als je alleen op een kamertje alleen in het AMC ligt.
Nu snap ik ook wel dat het gewoon ver rijden is, dat je gewoon een dag kwijt bent, maar toch. IK LAG ER NIET OM EEN INGEGROEIDE TEENNAGEL!

Tuurlijk heb ik wel visite gehad. En heb ik eindeloos gebeld met een paar goede vriendinnen. Maar ook veel mensen zijn niet geweest. Of hebben niet gebeld….Want ja, je moet wel een dag vrij nemen om bij Diana op bezoek te gaan. Tja, nee, moeilijk. Die mensen…………………..die gun ik die levenslessen.

Nu hyve ik graag, en via hyves ben ik bij de DNKP gekomen. (bondgenoten groep). Daar zijn veel mensen die ongeveer hetzelfde ervaren.
De mensen werken maar, sparen maar voor later, verbouwen maar, kopen maar….
Maar genieten? NEE, !!!!!!!!!!!
Daarom vind ik het zo ontzettend leuk een hyvevriendin van me, net terug van een paar dagen Londen, nu al haar tripje naar Barcelona geboekt heeft. En nee, ze zit NIET op de Balkenende norm. Helemaal niet zelfs, maar ze LEEFT. Ze weet dat zekerheden niet bestaan.

En ik?? Nee, ik hoef geen stedentripje Barcelona of Londen. Ook hoef ik niet te studeren. Maar ik leef wel. Ik houd van bepaalde voorstellingen in de Schouwburg. Dus ik ga gewoon.
Ik geniet van het leven. Eind lopen met  hond Yola, op visite bij  een oude buurman, koffie drinken bij een kennis, lekker nietsdoen op de bank.  Gewoon omdat ik het heerlijk vind.

En begrijp me nu niet verkeerd. Je moet natuurlijk wel verstandig blijven. Als je een modaal salaris hebt, moet je niet leven als God in Frankrijk.
En het is ook verstandig om te sparen, want het is wel de bedoeling dat je oud wordt. En dan moet je ook kunnen leven.

Maar vergeet alsjeblieft niet om ook NU te leven.

In DIT leven.

Samenloop voor Hoop.

En dan is mijn eerste blog nog niet eens mijn eigen blog.
Deze blog heeft vriendin Marci geschreven. Maar als je hem eenmaal gelezen hebt, snap je waarom dat ik hem plaats,.

Op 28 en 29 mei ga ik, samen met de lotgenotenzwemclub, meelopen met de SamenLoop voor Hoop. Dat doen we in het Wilhelminapark in Tilburg.

Ik denk dat ik niet hoef uit te leggen waarom ik dat doe. Doel van deze samenloop is geld inzamelen voor het KWF. Ik hoop dat jij mee wil doen, door mij te sponsoren voor deze samenloop. Je kunt ook aanwezig zijn, als toeschouwer, of met ons mee lopen. Ik nodig je met heel mijn hart uit mee te doen aan deze samenloop. Voor hoop.

Hoe kun je meedoen? Je kunt meelopen, als survivor. Je kunt meelopen, als sympathisant (dat kost dan wel 10 euro).
Je kunt ook een papieren zak van mij kopen. Dat kost 5 euro. Op die zak kun je schrijven wat je wil, iemand gedenken die aan kanker overleden is, of iemand gedenken die kanker heeft, of iemand die kanker heeft overleefd. Wat je maar kwijt wil over kanker. Die zak krijg je van mij, en die lever je weer bij mij in wanneer je er op hebt gezet wat je kwijt wil. Die zak wordt dan bij de kaarsenceremonie over een waxinelichtje gezet - en ik beloof je, dat ik dat vast zal leggen met mijn camera.
Stuur me een bericht als je mij wil sponsoren- op hyves of een sms of een mail - dan spreken we af hoe we dat gaan invullen.

En ik beloof je dat je voor altijd een plek in mijn hart zult hebben - als je dat nog niet had

Door mee te doen aan deze SamenLoop voor Hoop wil ik laten zien dat ik er nog ben. Ja, ik ben behandeld voor borstkanker. Ja, ik ben vergiftigd, mijn borst is van mijn lijf afgesneden en ik ben bestraald en verbrand en beschadigd. Ja, ik slik hormoononderdrukkende tabletten met alle bijverschijnselen van dien. Ja, ik vecht iedere dag om te leven, met mijn chemobrain en met de beperkingen van mijn lichaam. Ja, allemaal waar.

Maar ik leef nog. Hoor je me? IK LEEF NOG!

En die papieren zak van mij? Die schrijf ik voor Annemarie. Annemarie, mijn inspiratie, mijn voorbeeld, mijn zonneschijn op moeilijke dagen, Annemarie, die op 8 oktober 2010 is overleden door uitgezaaide borstkanker. Annemarie, die ik zo mis, zo verschrikkelijk mis, die mij liet zien hoe je ook in het leven kunt staan. Annemarie, mijn hartsvriendin

Wat is Samenloop voor Hoop?
SamenLoop voor Hoop is een 24-uurs wandelevenement, waarbij de deelnemers samen strijden tegen kanker. SamenLoop voor Hoop zet (ex)kankerpatiënten in het zonnetje, herdenkt overledenen, geeft voorlichting en zamelt geld in voor KWF Kankerbestrijding. Het KWF gebruikt dit voor wetenschappelijk onderzoek naar kanker.

Openingsceremonie
Iedereen die kanker heeft of heeft gehad, is een survivor. Onder warme aanmoediging van vrienden, familie en andere toeschouwers, lopen al deze survivors samen de eerste ronde van het evenement. Zij zijn het bewijs dat we de strijd tegen kanker kunnen winnen.

Kaarsenceremonie
Iedereen kan een Kaars van Hoop opdragen aan iemand die kanker heeft, heeft gehad of overleden is aan kanker. Deze kaarsen worden 's avonds aangestoken als het donker geworden is en verlichten zo het parcours. Zij symboliseren onze hoop dat op een dag kanker tot het verleden behoort.

Slotceremonie
Na 24 bijzondere uren samen gewandeld te hebben, loopt iedereen de laatste ronde, om het feest van hoop samen af te sluiten. Na afloop maakt de organisatie de opbrengst bekend.

Als je ook een zak wilt kopen, dan mag dat ook via mij. Ik zorg er dan voor dat Marci haar geld krijgt en dat ze er een zak voor koopt