Gevoel

We zijn vaak geneigd om iemand te veroordelen over zijn gevoel. Klinkt gek als ik het hier neer zet. Maar toch is het zo. We vinden het gek als iemand boos wordt om iets kleins, of verdrietig is om een dode cavia. Of we willen onze ervaringen aan iemand opdringen. " in dat gevoel moet je geen energie steken, omdat......" Maar gevoel is gevoel. En dat mag er zijn. NIEMAND is 100% van de tijd positief. Iedereen heeft wel eens een slechte dag. Dat gevoel mag er toch ook zijn.? Het wegdrukken en negeren van dat gevoel kost meer energie dan het te omarmen en te voelen. Het zijn misschien geen leuke gevoelens. Jaloezie, angst, verdriet. Maar samen met blijdschap, positiviteit vormen ze wel ons mens-zijn. Zonder de dieptepunten van je gevoel, zullen er ook geen hoogtepunten zijn. Het is soms wel moeilijk. Ik betrap me er zelf ook op dat ik gevoel wil verbagitaliseren. Maar besef dat gevoel, gevoel is. Erg belangrijk, en JOUW gevoel is voor een ander niet te voelen. Als ze ernstig ziek bent, MOET je van je omgeving positief blijven. Want anders........ Maar positief blijven lukt vaak niet als de chemo je aderen verbrand en je kotsend boven de pot hangt. En stel dat je het dan niet redt, ligt dat dan aan het feit dat je niet de hele tijd lachend die chemo ondergaan hebt? Nee, als het niet goed gaat heb je pech gehad. En als het wel goed gaat heb je geluk gehad. Dat soort dingen heeft, naar mijn mening, niet veel met je instelling te maken. Ja, ik ben ook ziek geweest. En ik hoor zo vaak dat “men” het zo knap vind, hoe ik me er doorheen heb geslagen. Maar het is niet knap. Ik ben gewoon zo. Ik besef dat ik geluk gehad heb. Als je van karakter gewoon meer beren op de weg ziet, heb je het zwaar. Maar daar kan je zelf niets aan doen. Dus aub. Laat je gevoel je gevoel zijn. Ga er voor zitten en voel je gevoel.